a

My, Małgorzata Puch i Julianna Zdyb, uczennice kl. 7c realizowałyśmy pod opieką pani Renaty Jesionek projekty w ramach stypendium „MAZOWIECKIEGO PROGRAMU STYPENDIALNEGO DLA UCZNIÓW SZCZEGÓLNIE UZDOLNIONYCH” – najlepsza inwestycja w człowieka” w roku szkolnym 2021/2022. Małgosia pracowała nad projektem pod tytułem „Tłuszcze, białka, cukry i inne składniki pokarmowe w żywności – jak je rozpoznać w produktach spożywczych?”, a Julianna „Wirtualne laboratorium chemiczne – zawsze przygotowane do pracy i bezpieczne eksperymenty dla uczniów”.

Praca nad projektami rozpoczęła się już we wrześniu, kiedy razem z panią zaplanowałyśmy do realizacji IPREU, czyli Indywidualny Plan Rozwoju Edukacyjnego Ucznia. Przed każdą z nas stanęły poważne wyzwania i dodatkowe zadania, dzięki czemu poczułyśmy smak pracy naukowej.

Najpierw zajęłyśmy się oczywiście pracą teoretyczną. Julianna zapoznała się  z zasadą działania interaktywnej pomocy dydaktycznej wykorzystującą technologię Rozszerzonej Rzeczywistości (AR) – Profesor Why oraz poznała istotę działania Wirtualnego Laboratorium Empiriusz w technologii VR. Małgosia poznała źródła i funkcje składników pokarmowych, skład chemiczny wybranych produktów spożywczych oraz właściwości i reakcje charakterystyczne rozpoznawania tłuszczów, białek i cukrów.

Obie po raz pierwszy miałyśmy okazję pracować w ramach projektu i robiłyśmy to z ogromną przyjemnością. Najbardziej czekałyśmy oczywiście na spotkanie z panią, by wreszcie naszą wiedzę teoretyczną zastosować podczas pracy. Reakcja ksantoproteinowa, biuretowa, akroleinowa, denaturacja, próba Trommera, Tollensa czy próba jodowa nabrały wreszcie innego znaczenia, bo miałyśmy okazję je wykonać samodzielnie.

Zabawa w wirtualnym laboratorium chemicznym „Empiriusz” i samodzielne wykonanie doświadczeń sprawiło, że wszystko to, co właśnie omawiamy lub omawialiśmy na lekcjach chemii, połączyło się w całość, a informacje napisane w podręczniku sprawdziły się.

Podczas pracy było bardzo kolorowo, zaskakująco, a czasem nawet wybuchowo i niebezpiecznie. Pani tak dobrała doświadczenia, by nic nam nie zagrażało i zawsze ostrzegała nas i dawała wskazówki, co robić, żeby reakcja nie wymknęła się spod kontroli. Kiedy robiłyśmy doświadczenia z działów będących już za nami na lekcjach, to nie były to tylko filmiki, ale prawdziwe przeżycia i obserwacje, które na zawsze zapamiętamy. Bardzo dużo nauczyłyśmy się i utwierdziłyśmy w przekonaniu, że w życiu uczymy się przez doświadczenia, tym razem były to doświadczenia chemiczne. Nazwy doświadczeń typu „Lokomotywa”, „Ryczący niedźwiedź”, „Fotobłysk” już nas nie dziwią, bo ich efekty mówią same za siebie.

Fajnie, że miałyśmy okazję pracować w ramach projektu, bo taka szkoła bardzo nam się podoba. Niestety, na lekcjach nie ma takiej możliwości, bo trzeba realizować podstawę programową, która jest „wypełniona po brzegi” i nawet na ćwiczenia nie ma zbyt dużo czasu.

Warto się uczyć i zdobywać najwyższe oceny, bo, oprócz wiedzy i satysfakcji z pięknego świadectwa, można uzyskać stypendium i popracować nad własnym rozwojem. Cieszymy się, że, pomimo iż każda z nas realizowała projekt w inny sposób, pani tak zaplanowała naszą pracę, byśmy mogły pracować razem, uzupełniać się i przede wszystkim sobie pomagać.

a

Małgorzata Puch i Julianna Zdyb, kl. 7c

a

a

a