16 czerwca 2018 roku w naszej szkole odbył się wyczekiwany przez trzecioklasistów bal gimnazjalny. Przygotowania do uroczystości rozpoczęły się przeszło parę miesięcy temu, wraz z pierwszymi próbami poloneza. Co tydzień wstawaliśmy wcześnie rano, by już o godzinie 6.30 pojawić się na sali gimnastycznej. Choć kroki nie były trudne, to nie było łatwo opanować elementy układu, ale z pomocą pani Izabeli Czarneckiej staraliśmy się jak najlepiej przygotować do tańca. Opłaciło się – efekty ciężkiej pracy przeszły nasze oczekiwania. Wiele osób zostało wzruszonych do łez, co niewątpliwie świadczyło o jakości naszego występu – mimo iż do końca martwiliśmy się, że coś pójdzie nie tak.

Ostatnie dni przed balem były bardzo nerwowe, bo próby do przedstawienia szły bardzo opornie i nawet czasem puszczały nerwy. Sala gimnastyczna, przystrojona również przez nas w biedronki, koniczynki i balony wyglądała przepięknie. Wszyscy byli zachwyceni efektem końcowym. Nie udałoby się to bez pomocy nauczycieli, na czele z panią Anną Niziołek, która nadzorowała strojenie sali  – dawała cenne wskazówki oraz pilnowała, aby żaden z uczniów nie spadł z wysokich drabin. Nasi dzielni koledzy stanęli jednak na wysokości zadania  – dosłownie.

Gdy poczyniliśmy wszystkie niezbędne przygotowania – przystroiliśmy salę, wyćwiczyliśmy układ do poloneza i oczywiście wyszlifowaliśmy nasze kwestie do przedstawienia  – rozpoczęliśmy nerwowe odliczanie do rozpoczęcia imprezy. Wszyscy świątecznie ubrani – nowe sukienki, garnitury, fryzury, makijaże. Punkt 18.00 rozpoczęła się ceremonia, a pierwszym ważnym elementem był polonez. Przygotowana część artystyczna okazała się trafiona w dziesiątkę. Po reakcjach gości wiedzieliśmy, że zrobiliśmy kawał dobrej roboty.  Prezentacja klas, wesołe scenki z życia szkolnego, z naszych ulubionych lekcji – matematyki, chemii i geografii – oraz piękne piosenki sprawiły wszystkim wiele radości.

Nie zabrakło też ciepłych słów od dyrekcji i rodziców. Dostaliśmy wiele rad na przyszłość, także od naszych wychowawczyń, w których imieniu przepięknie zaśpiewała dla wszystkich absolwentów pani Renata Jesionek. Po raz kolejny przekonaliśmy się, jak bardzo jesteśmy dla naszych pań ważni. Na finał przygotowaliśmy piosenkę – „Kocham Cię, szkoło”, bo rzeczywiście mamy za co ją kochać. Całość zakończyła się gromkimi brawami – co było dla nas sygnałem do szybkiego przebrania się w kreacje balowe.

Po części oficjalnej przyszedł czas na pyszności, które przygotowały kochane panie kucharki z naszej szkoły. Wszystkim nieźle burczało w brzuchach, więc kolacja zniknęła z talerzy bardzo szybko. Najedzeni i odstresowani po części oficjalnej ruszyliśmy na parkiet, z którego nie schodziliśmy już do północy.

Ta impreza była zwieńczeniem lat wspólnej nauki. Była to wspólna zabawa – po raz ostatni. Tego dnia nie zapomnimy do końca życia. Będzie wspominać jako dzień miłości, łez radości i trochę smutku, że musimy opuszczać naszą szkołę, przyjaciół, nauczycieli. Mamy nadzieję, że przyjaźnie zawarte w gimnazjum zostaną z nami już na zawsze, tak samo jak piękne wspomnienie tego wieczoru.

… I tak jak powiedział konferansjer: żal nam zostawiać Was wszystkich, opuścić swoje sale lekcyjne. Ale nie ukrywamy, że ciekawi to, co nas czeka…

Autorzy tekstu: Marcelina Strojna kl. 3gB i Maria Żelazowska kl. 3gC

Autor zdjęć: Olga Żelazowska